A word from THAN

"Het vreemde leven op aarde, vervreemd van de natuur. Iedereen die wandelt met een handige hersenspoelende mega computer. Ze zijn massaal verbonden maar denken vaak dat ze veilig dromend door het leven gaan. Ondertussen wordt alles lekker gevolgd door een groot systeem, een megacomputer gemaakt door mensen. Allemaal een onderdeel van het goddelijk plan om de mensheid te hersenspoelen, te manipuleren zodat ze ongemerkt als slaven door het leven gaan. De dromer in m’n lichaam vertelt me dag in dag uit vele verhalen, hij observeert de mensen op de straten en geniet of stoort zichzelf en het spiegelt dan m’n eigen ego, wat dan weer direct mijzelf confronteert dat ik gewoon ben een mens, in een verdeeld personage, ik geef mezelf dus maar meerdere namen, en zo kan ik helderheid maken in mijzelf, zo ben ik ook gevoelsmatig niet alleen in mijzelf want ik praat tegen m’n eigen personages.

Het is m’n geest of m’n gids die met me mee gaat door de straten, elke dag weer een ander die ik tegenkom, soms een onbekende naam op de muur en het dromen is alweer begonnen.

Het is genaamd graffiti of rapmuziek op muren.

“Het is m’n geest of m’n gids die met me mee gaat door de straten, soms een onbekende naam op de muur en het dromen is alweer begonnen”

Dit spel is vroeg begonnen. Ik was een jaar of elf toen ik begon de wereld, op de muren te laten vloeien betoverd door de kleuren van autoverfbussen trok ik dus al jong van verfwinkel naar verfwinkel al rovend op jacht naar nieuwe kleuren, het geld om de verf te betalen was er niet want de verf was onbetaalbaar voor een elfjarige dus de kunst van verf ontvreemden werd een kunst op zich, niets kon me tegenhouden. De verslaving aan de verf was ondertussen ook al te erg voor woorden. Een mix van gas en verf en lijm maakte me knetter high en droomde dan alleen nog maar over de betoverende kleuren en was dan vrij van de wereld/ Ik was geen gevangene meer van alle problemen die me dagelijks belaagden. Ik had iets om voor te leven, ik had adrenaline kicks van de achtervolgingen van de mensen die me betrapten en me opjaagden. Op de muur was ik groot, was ik iemand en respecteerde ik mezelf en voelde me niet alleen want vele schrijvers op de muur waren m’n vrienden. Ik leefde in de wereld van kleuren, dat doe ik nog steeds alleen in andere vormen Ik ga van container naar container, kijkend wat ik kan vinden. Het is de jager in mij, de beeldend kunstenaar of de van vandaal

Jagen op verf doe ik nog steeds. Om dit op te geven is mijn dood. Graffiti en dichten is mijn leven, ook hiphop dansen, beatboxen, geluiden produceren houden me overeind in de jungle van mijn geest. Woorden, woorden. Het is de magie op zich. De betekenis van Adacadabra is de kracht van het woord, alles is in feite een mantra. Belaad je je woorden positief dan gaat het vaak beter, ga je voor negatief beladen woorden en je duivel is geboren, zo wekt ook de wereld van graffity en rap oftewel hiphop in attack! Hip hop don’t stop! Zo was het woord en het is het woord op de muur in elke tag die is geboren uit een verfbus, gestolen of gekocht, gekregen, gevonden, altijd op jacht naar nieuwe kleuren om de straten te vullen met onze kunsten.

Probeer je me te pakken of vinden, op te sluiten in een cel het zal je nooit lukken, ik ben een vrij gevochten ziel. Ik leef in m’n dromen om aan de realiteit te ontkomen, een woord in een woord".

Dr. Poko ZHB