Groninger Museumkrant

Graffiti in Groningen begon in de bloeitijd van de Z-Side door supporters van FC-Groningen (1980 - 1982). Namen als Pinox '82, Gonzo en Pilsje stonden overal in de stad. Het had echter nog niets te maken met de graffiti zoals die toen in New York hoogtij vierde.

Vanaf ongeveer 1984 waaide, via Amsterdam, de "echte" graffiti over naar Groningen. Daarna deden de documentaire "Style Wars" en het fotoboek "Subway Art" hun werk ook goed. Ik begon te experimenteren met letters en stijlen, taggete de hele stad onder en in 1987 ontmoette ik jongens die hetzelfde deden.

We beïnvloedden elkaars stijlen, letters en ideeën, zetten samen pieces en hadden elke zondag "hang-outs" in een van de Halls of Fame. (Damsterdiep, ESA, Sterreboskoepel). Tijdens zo'n hang-out zetten we pieces, vertelden we elkaar de sterke verhalen en hingen we wat rond. Helaas hielden de meesten van de groep (20-25 jongens) er na een lullige actie van de spoorwegpolitie in 1988 er mee op.

Toen ook nog eens de mooiste Hall of Fame (Damsterdiep) werd afgebroken, raakte de Groningse graffiti twee jaar lang in een dieptepunt (1989-1991). Alleen Reson, Amsl en ik bleven stug doorschrijven en werden steeds beter. Reson en ik verlegden ons werkterrein echter naar steden waar meer gebeurt op het gebied van graffiti dan in Groningen en waar met andere goede schrijvers gespoten wordt. Amsl werkt tegenwoordig met airbrush op canvas en wordt verdacht goed.

Dit artikel verscheen eerder in de Groninger Museumkrant.

Mickey, 1992