Slonz

Begin ‘77, was er een punkclubje dat in de stad “Ban De Baard” kalkte (vooral op verboden in te rijden borden) als een soort actie tegen hippies. Zo rond 1978 ontstond er in Groningen een punkscene. Deze scene zwierf door de stad via de trappen van het stadhuis, stripwinkel Tante Leny, café Josje en andere locaties. Uiteindelijk vonden ze een thuis in Simplon. Mede door– en dankzij Simplon kreeg Groningen een echte punk subcultuur die in die oervorm tot plusminus 1986 heeft bestaan.

Deze punkscene organiseerde zich rond Simplon en had ook z’n weerslag op de lokale kraakbeweging. De stad werd toen voorzien van allerlei namen van voornamelijk punkbands (oa. Boegies, Vommittrays en Boobs). Simplon was totaal volgekalkt met dat soort namen. Het waren in die tijd vooral losse individuen die reclame maakten voor bands waar ze in speelden of voor zichzelf. Voorzover ik weet was er in die tijd niet iets wat je als een graffiti scene kon betitelen. Er waren losse individuen die hun naam kalkten. Dat was in het begin met dikke viltstiften, later werd meer naar de spuitbus gegrepen. Ik heb in de tijd niet echt een enorme ontwikkeling gezien van het spuitwerk. Het was meer zo snel mogelijk en zo veel mogelijk op een herkenbare manier je naam ergens neerkalken. 

Groningen is een kleine stad en ik kende naast mensen uit de punkbeweging ook wel een aantal Z-siders. Pinox is net weer van een iets latere datum, net na de tijd dat ik me actief met de boel bezig hield. Maar zijn naam was destijds wel letterlijk en figuurlijk overal aanwezig. 

Mijn eerste individuele graffiti actie als SLONZ was ergens in de winter van ‘79, toen ik op een vrijdagavond het hele stadhuis (het nieuwe witte stadhuis dat nu alweer afgebroken is) bespoot met m’n naam. Een aantal minuten na mijn actie werd ik opgepakt door de politie. Uiteindelijk kreeg ik een boete van 15 gulden. De graffiti heeft overigens nog wekenlang op het stadhuis gestaan. SLONZ werd daarna ook nog een zine en een muziekproject van mijzelf.