De Koepel in het Sterrebos

Bijna elke week maakten we wel een trip met de trein van Assen naar Groningen. Soms doordeweeks, soms in het weekend. Vaak spijbelden we van school, omdat die graffiti toch een belangrijke drijfveer was in ons bestaan.

Er waren in die tijd (1990-1993) twee veelgebruikte routes (lopend) vanaf het station naar bekende graffiti-spots. Zo had je de ESA-hal in de oude Zeeheldenbuurt. Dit was een trip van ongeveer 10 minuten. Je liep dan in een woonwijk met drie-laags woningen totdat je bij een steeg kwam, en eenmaal door die steeg stond daar het oude ESA-gebouw.

Daarnaast was er een andere route naar een andere bekende spot. Veel kleiner dan de ESA, maar niet minder fraai. Het was een kleine tien minuten lopen over de Hereweg naar het Sterrebos. Eenmaal onder het viaduct door, moest je vlak voor de Van Mesdagkliniek linksaf het bos in. Het had altijd iets van een spooky feeling. Maar als je dan eenmaal halverwege was in dat bos, zag je als allereerste vanuit het bos het voorste muurtje opdoemen. Snel checkten we of daar ook ruimte was voor ons om ons ding te doen. Ik vond dat voorste muurtje persoonlijk ook toffer dan die ronde muur in de Koepel, ook omdat het altijd enorm stonk naar pis, bier en zwervers.

Yeahhhh, wij hebben wat toffe muurtjes gedaan daar!

De Muziekkoepel in het Sterrebos in Groningen werd gebouwd in 1962. Het ontwerp is van de Groninger stadsarchitect Siebe Jan Bouma, die bekend stond om zijn voorkeur voor de Amsterdamse school en kubisme. De koepel heeft prachtige akoestiek en wordt nog steeds gebruikt voor concerten en andere creatieve doeleinden. Zo zijn er tussen 1974 en 1983 meerdere legendarische concerten gegeven met o.a: Herman Brood, The Cure, Cuby + Blizzards, Fischer Z, Nina Hagen, Sugar Minott, Dexy’s Midnight Runners, Echo & The Bunnymen, Allez Allez en de Comsat Angels. Alleen dit waren niet de eerste en zeker niet de laatste Sterren in het bos…

NameRen

In het voorjaar van 1989 ­maakten mijn neef Ren en ik een nieuwe piece in de ­Koepel, ­genaamd ­“NameRen”. We ­zetten het werk op een plek waar kort daarvoor een piece van Jochem, ook ­bekend als Than, was ­geplaatst, zonder dit te weten. ­Toevallig kwam Jochem langs om foto’s te ­maken van zijn ­ongedocumenteerde werk. Dit ­incident benadrukt de ­dynamiek van de ­graffiti- wereld, waar niets lang hetzelfde ­blijft en vernieuwing ­constant is.

Ik herinner me dat ik bij het ­ontwerpen van onze piece sterk werd beïnvloed door het werk van Rhone, vooral als ik nu naar de vorm van de letters kijk. We gebruikten Hema ­zilver voor de invulling en ­Sparvar/spraycolor voor de outlines. Die dag bleef me bij, niet ­alleen door de ­creatie van onze piece, maar ook door het ­onverwachte ­samenspel met andere artiesten en hun werken.